Ispartaspor, Sivas Belediyespor’a Yarım Düzine Gol Attı Ve 2. Lige Tutundu…

“YEL değmedik ağaç olmaz” derler atalarımız. Evet, rüzgarın değmediği ağaç ve orman olmaz çok doğru da, rüzgarın ters yönden esip işleri allak bullak edeceğini de hesaplamak gerekir. Buna geleceği görme sanat ve yeteneği diyorlar uzmanlar… Tabii ki, görebilirseniz. Anlamlı girizgahtan sonra girelim söze. 2022-2023 futbol sezonuna 10 ay önce hedefimiz play-off oynamak diye, vira bismillah dedik. Yusuf Şimşek’le işe giriştik 6 hafta sürdü ve gitti… Hakan Şimşek geldi, o da 5 hafta çalıştı pes etti- gitti. Derken Hakan Yılmaz ile uzunca bir süre devam ettik, son 2 haftaya kadar o da olmadı ve lige noktayı Hakan Hayati Karaca ile (Çorumspor ve Sivas Belediyespor maçıyla noktaladık.) Ve 38 hafta öyle fırtınalarla geçti ki, acı-tatlı pek çok olayla karşılaşıp bazen büyük sevinçleri bazen de büyük acıları yaşayıp tecrübeler edindik. (Büyük paralarda harcadık, bu arada tabii ki… ) Geldik işin en son noktasına. Olmak veya olmamak maçlarına. Çorumspor maçı zordu ancak sürpriz golü atabilsek alınacak 1 puanı son saniyede harcadık. Ve evdeki son müsabakada düğüm çözülecekti. Çözüldü de… Hem de ne çözülme. Elbette küme düşmüş Sivas belediyesporu yenip rahat bir nefes almak istedik, ancak adına ister acelecilik-acemilik-stres-çabuk gol bulma telaşı deyin, isterseniz hemen sonuca gitme isteği deyiniz, cumartesi günü Atatürk stadı zemininde acemiler mangası gibi bir Isparta 32 spor izledik. Topun ayağa dolaşması, 6 pastan gol atamama yarışı her şey vardı sahada. Neydi çilemiz Allahım. İlk yarı 4 net gol pozisyonundan, hem 6 pas içinde hem de şutlardan yararlanamadık. 4 bin taraftar gol bekliyor, tezahürat yapıyor ve özlenen gol gelmiyordu. Cemal-Hüseyin ve Ömer Çiçek’le dünyaları kaçırıp, adeta saç baş yolduk… Ve bizim takım bu değildi. Maçın Ankara bölgesi A klasman hakemi Alper Akarsu’da başarısız bir yönetim göstererek, sürekli zamandan çalan Sivas kalecisi Ahmet Sabri Fener’e müsamaha gösterince büyük tepki oluştu. 34 dakika içinde çilingir, Ömer Çiçek oldu. 35. Dakika gelip çattığında tek kale oynanan maçta perdeyi açan golü Ömer Çiçek attı. 1-0 Oh bee dedik, hep beraber. Gol farkının açılmaması için ellerinden gelen çabayı gösteren Sivas belediyeliler amaçlarına ulaştılar ve oyalana oyalana ilk 45 dakikayı 1-0 tamamladılar. Bizim gençler ise spor kamuoyuna adeta, GOL NASIL KAÇIRILIR DERSİ verdiler diyebiliriz. Bu arada gözümüz kulağımız Nazilli-Bursaspor, Şanlıurfaspor-Batman petrolspor ve İnegölspor-Tarsus maçlarındaydı. Ve sonuçlar ilk devre itibariyle güzeldi. 2. yarı fırça yemiş futbolcu topluluğu kendine geldi. Ve maçı yine, yeniden tek kaleye çevirdiler ve goller yağmur gibi gelmeye başladı. 48. dakikada Koray kafayla skoru 2-0 yapan golü attı ve maça o golle noktayı koyduk. Sonra 50. Dakikada ele avuca sığmayan büyük yetenek Hüseyin Afkan’ın 3. Golü, bal kaymak oldu. İyice bocalayan ve gollere boyun eğmek zorunda kalan Sivas’ın gençleri maçı bıraktı. Bu arada maçın 59. Dakikasında Sivas belediyesporlu Duha Şahin zemine kötü düştü ve sakatlandı, ambulansla hastaneye götürüldü. Maç devam ediyordu tabii ki. 66. Dakikada Isparta 32 sporun kullandığı 12. Kornerde sağ kanattan gelen ortaya Sivas belediyesporlu Abdullah Berk kendi kalesine kafayla golü atarak skoru 4-0 yapıverdi. Yıkım bir kez daha gerçek oldu. Bu golden sonra maçın özellikle ilk devresinde sürekli zamandan çalmak için uğraşan ve çok geç sarı kart alan kaleci Ahmet Sabri Fener, yerini genç kaleci ( Emre Çiğdem’e bıraktı. ) 67-76 arası nefis pas trafiği uygulayan pembe-yeşilli gençlerimiz 76. Dakikada Hüseyin Afkan’ın ceza alanı içinden çok sert vuruşuyla 5. Golü buldu. Ve bu golden 2 dakika sonra Oğuzhan’la bulduğu golle skoru 6-0 yaptı ve maçta yarım düzine gole ulaştılar. Taraftarlarımız bu gollerle mest oldu ve “Pembe-Yeşil, şampiyon Isparta” tezahüratlarıyla stadı inlettiler. Özlenen tablo buydu. Ve gerçekleşmesi insanlarımızı mutlu etti. Hakem Alper Akarsu dakikalar tam 90’ı gösterdiğinde maçı hiç uzatmadan son düdüğü çaldı ve koca bir sezona noktayı koyduk. Dostluk ve kardeşlik içinde her iki takım soyunma odasına dönerken, tüm Isparta’lılar evlerine şen döndüler ve son maçı 6 golle kazanıp 2. Lig profesyonel liglerde kalmanın sevincini birlikte yaşadılar. Ve derin bir oh çektiler. Gözler ve kulaklar bir kez daha internetteydi. Diğer maçların skorları ÇOK YAKINDAN takip edildi ve Batman petrolspor, Şanlıurfaspor deplasmanında 2-0 yenilip, Nazilli – Bursasporla 1-1 berabere kalınca güme giden Batman petrolspor oldu. DÜŞMEYECEĞİZ diye Isparta’da pankart açanlar, 3. Ligin yolunu tuttular. GÜLE GÜLE… 3. LİGDE YOLUNUZ AÇIK OLSUN. BİRAZ NOSTALJİYE NE DERSİNİZ? (Burada biraz GEÇMİŞE DÖNÜP sizleri 2011 yılına götüreceğiz. Çünkü “maziyi kimse silemez, geleceği de kimse bilemez” diyoruz ya, her zaman. Bizler balık hafızalı değiliz. 12 yıl önce 15.05.2011’di. Ve o gün yine Atatürk stadında Batman petrolsporla 3. Lig 2. Gurup maçında küme düş-me-me maçı oynadık. Ve o maçı bizim Ispartaspor 3-0 kaybetti ve amatör kümelere düştük. Özkan Yalçın-Refik Kızılkaya-E.Atakan Turan-Şevki Kapılı-Okan Demirel-Burak Nemli-Samet Kırmızıgül-Akın İsmail Köroğlu gibi memleketimizin kıymetli evlatları vardı ve şerefle bizi temsil ettiler, ancak olmadı. Ve o B.Petrolspor yüzünden Ispartadaki profesyonel FUTBOL KAPISI KAPANDI. TAM 9 YIL kapalı kaldı ve sonunda çok UĞRAŞIP 3. Lige çıkmamız uzun zaman aldı. BAL liglerinde çok çabalar verildi, şehir olarak. Çile çekenler oldu, acıları yaşayanlar oldu. Buna basın mensupları da dahildir. Çünkü Ispartaspor küme düşerse, medya ve basın mensupları olarak bizlerde küme düşüyoruz doğal olarak…) Futbolun da, acıması yok. Tarih, 12 yıl sonra tekrar etti Batman petrolspor en son maçında Şanlıurfaspora 2-0 yenilerek 3. Lige düştü. Dua etsinler ki, 3. Lig profesyonel kapısı hala açık. Ispartaspor gibi amatör liglere düşmediler. Yorum sizin.